انسان و کمال غایی او، اصلی‌ترین موضوع قرآن است و فلسفۀ بعثت انبیا و تشریع ادیان و شرایع، راهبری او به‌سوی سعادت ابدی است. خالق و رب انسان برای طی طریق و سیر در مسیر سعادت، او را به جهازی مجهز کرده است که بتواند مطلوب را حاصل نماید. شاید بتوان گفت که اصلی‌ترین این تجهیزات، سرشتن انسان بر فطرت باشد. از سوی دیگر، خداوند با ارسال رُسُل و تشریع دین، هدف غایی دین را رسیدن به کمال مطلوب معرفی می‌کند. آیه 30 سوره مبارکه روم که به «آیه فطرت» نامیده شده است، تنها آیه از قرآن کریم می‌باشد که در آن، کلمه دین و فطرت باهم آمده است؛ ازاین‌رو، لازم است رابطۀ بین آنها را با یکدیگر بررسی کرد. در این مقاله با روش توصیفی - تحلیلی، رابطۀ بین دین و فطرت در آیۀ 30 سورۀ روم از دیدگاه دو مفسر بزرگ، علامه طباطبایی و آیت الله جوادی آملی بررسی و تحلیل شد. نتیجه آنکه فطرت نوع خاصی از خلقت بوده و دین مجموعه قوانینی است که انسان را بر سرشت مفطور خود راهنمایی می‌نماید و در واقع، فطرت چیزی فراتر از دین است. در واقع هدایت فطری بستری برای هدایت وحیانی، و هدایت نبوی و وحیانی بوده و مدخلی است برای بازگشت به هدایت فطری که هدایتی درونی و شهودی است و بالاتر از آن تصور نمی‌شود. بدیهی است که نقطۀ کانونی هدایت انبیا، بیداری فطرت انسان برای رسیدن به کمال و اصل خویش است.
باباییان, طیبه, & مصلایی پور یزدی, عباس. (1402). رابطه دین و فطرت (مطالعه موردی آیه فطرت با نگاهی بر آرای تفسیری علامه طباطبایی و آیت الله جوادی آملی). کلام اهل بیت علیهم السلام, 3(بهار و تابستان), 103-119.
MLA
طیبه باباییان; عباس مصلایی پور یزدی. "رابطه دین و فطرت (مطالعه موردی آیه فطرت با نگاهی بر آرای تفسیری علامه طباطبایی و آیت الله جوادی آملی)". کلام اهل بیت علیهم السلام, 3, بهار و تابستان, 1402, 103-119.
HARVARD
باباییان, طیبه, مصلایی پور یزدی, عباس. (1402). 'رابطه دین و فطرت (مطالعه موردی آیه فطرت با نگاهی بر آرای تفسیری علامه طباطبایی و آیت الله جوادی آملی)', کلام اهل بیت علیهم السلام, 3(بهار و تابستان), pp. 103-119.
VANCOUVER
باباییان, طیبه, مصلایی پور یزدی, عباس. رابطه دین و فطرت (مطالعه موردی آیه فطرت با نگاهی بر آرای تفسیری علامه طباطبایی و آیت الله جوادی آملی). کلام اهل بیت علیهم السلام, 1402; 3(بهار و تابستان): 103-119.
)